BioArtist cursussen via SymbioticA

In Nederland kan het voorlopig nog niet: leren hoe je BioArtist moet worden. Daarmee bedoel ik dat je hands on eerst allerlei wetenschappelijk technieken onder de knie leert krijgen (simpele dingen zoals met een pipet leren omgaan, of DNA extraheren, maar ook ingewikkeldere zaken zoals tissue engineering). Technieken die de bekende BioArtists, zoals Joe Davis, Marta de Menezes, Adam Zaretsky, Oron Catts en Boo Chapple in hun werk gebruiken. Natuurlijk is er de fantastische Honours Class BioArt die de Universiteit Leiden/The Arts & Genomics Centre ieder jaar organiseert. Maar ja, dat is eigenlijk meer 'ruiken aan' dan dat je echt de basisbeginselen goed leert beheersen. Voor alle jonge kunstenaars en designers die ZELF de wetenschappelijke ervaring willen krijgen: kijk eens op de website van SymbioticA in Australie. Ze bieden daar een interessante mogelijkheid aan om artist in residence te worden (zie http://tiny.cc/I9GWO, deadline 21 maart 2010) of om gedegen universitaire cursussen te volgen.

The Arts & Genomics Centre probeert op dit moment fondsen te vinden die het mogelijk maken om zulke cursussen ook in Nederland te organiseren, maar dat gaat waarschijnlijk zeker nog een jaar duren. Als je geinteresseerd bent, stuur ons dan je gegevens: info{apestaartje}artsgenomics.nl, dan houden we je op de hoogte. Voor wie niet kan wachten: check SymbioticA!

Hamster hotel

Hamsters. Koddige beestjes. En omdat ik sowieso altijd affiniteit heb met schaalmodellen en mini-samenlevingen (denk: Madurodam, Chapman Brother's, Gulliver's reizen en die wezentjes die in een 'locker' wonen in Men in Black en Will Smith vereren als opperwezen) klikte ik dan ook meteen door toen ik op de nieuws pagina van Teletekst las dat in Nantes een hamster hotel is open gegaan. Maar het ging niet om een hotel voor echte hamsters (zie filmpje). Voor 99 euro kun je ZELF in een rad rondrennen, in hooi slapen en knaagvoer uit hangbakjes eten! Zou je zo op een verantwoorde wetenschappelijke manier kunnen onderzoeken hoe het is om een hamster te zijn?

Hamster Villa
2, rue Malherbes
44000 Nantes, France

Ethics officer

Om nog even bij Star Trek als referentie te blijven: in de afleveringen waarin Picard de captain is van het schip (volgens mij was hij de eerste kale man op TV die door vrouwen sexy werd gevonden!) doet ook Deanna Troy mee. Troy is een soort boord psycholoog, die de mensen op het schip helpt met problemen, maar ook ingeschakeld wordt als er een vijandig schip of vreemde planeet op de radar verschijnt. Hoe dan ook las ik nu een stuk in LEV 2 over een promovendus die zich in zijn onderzoek door Deanna heeft laten inspireren. LEV 2 is een magazine van het Nederlandse Centre for Society & Genomics. Je kunt het magazine zelf downloaden:

http://www.society-genomics.nl/uploads/media/LEV_magazine_november_2009.pdf

De promovendus, filosoof Daan Schuurbiers, pleit in zijn artikel voor een 'ethics officer' in het lab. In grote organisaties (bijv. de overheid) of in bedrijven kennen ze zulke figuren al (ook wel 'integriteitsmedewerkers' of 'compliance officers' genaamd), maar Schuurbiers vraagt zich(terecht!) af waarom er in eigenlijk in labs niemand meeloopt die voortdurend met de onderzoekers praat over de maatschappelijk issues verbonden aan bepaald onderzoek.

Waarom geen 'embedded philosopher' (om er nog maar eens een mooie term tegen aan te gooien) en een 'artist-in-residence' aan je onderzoeksgroep toevoegen? En dan liefst ook nog iemand die met het eindresultaat van je onderzoek te maken zal krijgen?

Natuurlijk, daar zitten onderzoekers in labs niet op te wachten. Die hebben wel iets belangrijkers aan hun hoofd dan zich constant met de resultaten/gevolgen van hun onderzoek bezig te houden. De meesten zien zichzelf ook maar als kleine onbetekenende schakeltjes in een gigantisch geheel. Maar is het niet nog veel irritanter als er steeds aan het einde van de 'pipe line' een ethische commissie zit die bijvoorbeeld een moratorium op je werk legt?

Teletransportatie en identiteit

Wat is je identiteit? Veel mensen zullen hun ID tevoorschijn halen, en hun naam en het land waar ze vandaan komen laten zien, sommigen wijzen misschien op hun kleren of muzieksmaak. In de politiek spelen taal en gewoontes van nieuwe Nederlanders een grote rol wanneer het over identiteit gaat.

Voor veel filosofen is de vraag naar wat identiteit is een van de lastigste die er is. In het internationale filosofische emailnetwerk waar ik bij zit is nu een interessante discussie bezig, aangezwengeld door het bovenstaande filmpje op youtube. In het filmpje draait het allemaal om teletransportatie: je stapt in een machine op de ene plek, en komt er op de andere plek weer uit. Een vraag die filosofen zich dan stellen: ben je dan nog wel dezelfde persoon?

De vraag komt ook in veel populaire cultuur naar voren: denk maar aan de film ' The Prestige', waarin magier Hugh Jackman zichzelf op wonderbaarlijke wijze lijkt te teletransporteren, maar eigenlijk wordt gekloond. Of de Star Trek Voyager aflevering 'Tuvix' waarin Tuvok en Neelix door een ongelukje met de 'beam me up scotty' machine (ik ben even de naam kwijt...)in 1 persoon samensmelten. Hetzelfde zie je enkele decennia eerder al gebeuren in de film 'The Fly'. De moeite waard om eens samen met een paar vrienden te bekijken en er eens lekker over te filosoferen...

Muzikale vissen

Submersed Songs | Canções Submersas from ▲LEX on Vimeo.

Kadotip: siliconen hart broche

Alle wetenschappers die dit jaar hebben meegeholpen om de Honours Class BioArt 2009 tot een succes te maken, kregen van The Arts & Genomics Centre een welgemeende dankbetuiging en een klein aandenken, om uit te drukken dat we het fijn vinden dat ze hart voor BioArt hebben: de siliconen hart broche die je op het plaatje ziet. Het is gemaakt van hetzelfde materiaal dat ook in veel ziekenhuisspullen wordt verwerkt. Toepasselijk. Ik vind het zelf echt een super cool ding (ik heb 'm ook en draag hem heel vaak!). Ideaal als (kerst?)kadootje, voor zowel mannen als vrouwen. Als je nu denkt: 'hebben, hebben, hebben!', kijk dan op www.hartoghenneman.com. Hartog en Henneman zijn allebei kunstenaar EN edelsmid, hebben prijzen gewonnen met hun werk, worden tentoongesteld in musea en verkopen via hun website allerlei grappige en mooie sieraden.

Dansende olie?

In Spider-Man 3 (yep, echt een intellectuele verwijzing...)wordt Spidey besprongen door een of ander olie-achtig bewegend goedje. Materiaal dat er sprekend op lijkt werd een paar jaar geleden door NASA ontwikkeld. Het heet 'ferrofluid'. De kunstenares Sachiko Kodama was gefascineerd door het materiaal. Het heeft namelijk de eigenschap om op een buitengewoon mooie manier op magnetische straling te reageren. Zij ontwikkelde een hele choreografie/architectuur voor het materiaal. In bovenstaand filmpje (maar ook in meer fimpjes, zie internet)zie je een voorbeeld van hoe het materiaal uit zichzelf lijkt te dansen. BioArt?

Opblaasbare street art

Ik vraag me nog steeds af of dat verhaal waar is dat er ergens in de oceaan waar alle zeestromen elkaar raken een eiland van plastic, zo groot als Spanje en Portugal bij elkaar, ronddrijft, en afbreekt in steeds kleinere smerige deeltjes. Urban legend? Ik heb nog geen foto's gezien. Maar laatst zag ik wel op TV dat de magen van zeedieren zoals bijvoorbeeld meeuwen voor een groot gedeelte vol zitten met plastic. Vreselijk! Nee, dan liever Joshua Allen Harris, die in de straten van New York van afval kunst maakt; het ziet er gewoon uit als vuilniszakken op straat, tot er een metro onder het rooster doorrijdt...

De Maakbare Mens lezing in Museum Boerhaave

Museum Boerhaave
woensdag 11 november
16 tot 18 uur
gratis toegang

Hoe maakbaar is de mens? Dit is een vraag die veel discussie oproept. We zijn op vele manieren bezig om mensen te perfectioneren. Dit gaat van DNA-onderzoek, embryoselectie, plastische chirurgie tot, wie weet het ontwikkelen van cyborgs. Maar wie bepaalt waar de grens ligt? De mogelijkheden van de techniek, de overheid of ieder mens voor zich? En hoe zit het met de identiteit van de mens?

Christoph Lüthy, Hub Zwart en Bert-Jaap Koops geven in een 'salonlezing' aanstaande woensdag, van 16 uur tot 18 uur in Museum Boerhaave in Leiden, hun visie op de menselijke identiteit van gister, vandaag en morgen. De drie topwetenschappers van De Jonge Akademie en het Centre for Society and Genomics schreven mee aan het boek 'De Maakbare Mens – tussen fictie en fascinatie'. In dit boek geven jonge wetenschappers –ieder vanuit hun eigen vakgebied - hun mening over de 'maakbaarheid' van de mens van gisteren, vandaag en morgen. Doel is onder meer het maatschappelijke debat over dit bijzonder actuele thema een stap verder te brengen.

Sprekers:

Christoph Lüthy is hoogleraar in de geschiedenis van de wijsbegeerte aan de Radboud Universiteit Nijmegen en lid van De Jonge Akademie. Hij is geïnteresseerd in het ontstaan van de moderne natuurwetenschappen sinds de Renaissance. Lüthy doet onderzoek naar de wetenschappelijke revolutie tussen 1600 en 1800, in het bijzonder over de ontwikkeling van het begrip van materie in de natuurkunde, scheikunde en natuurfilosofie van deze tijd.

Hub Zwart is hoogleraar filosofie aan de Faculteit Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatie van de Radboud Universiteit Nijmegen. Daarnaast is hij wetenschappelijk directeur van het Centre for Society and Genomics en directeur van het Institute for Science, Innovation & Society. Zijn onderzoek richt zich op de filosofische, ethische en maatschappelijke betekenis van genomics.

Bert-Jaap Koops is hoogleraar regulering van technologie aan de Faculteit Rechtswetenschappen, Universiteit van Tilburg. Daarnaast is hij lid van de Jonge Akademie. Koops doet onderzoek naar de wisselwerking tussen techniek (ICT, bio- en nanotechnologie) en recht, in het bijzonder het strafrecht en reguleringsvraagstukken.

De salonlezing is gratis toegankelijk.

Validation

Inspiratie is a wonderful thing. Een cursus volgen, iemands opgeruimde bureau zien, een meisje met een vrolijke, zelfbeschilderde maillot aan tegenkomen op het station: het kunnen allemaal aanleidingen zijn om zelf iets te gaan doen, iets te veranderen in je eigen leven. Bovenstaand filmpje (gevonden via de blog van lifehacker Martijn Aslander) is ook zo'n bron van inspiratie, die blij maakt. En aan het denken zet. Net nog een boek gelezen over hoe je mensen moet motiveren op het werk, maar als je dit filmpje ziet, dan kun je het toch nog steeds het beste simpel houden: gewoon heel veel oprecht gemeende complimentjes geven!

The Future of the Lab

Van 30 november tm 2 december wordt in Eindhoven de internationale expertmeeting The Future of the Lab georganiseerd. De organisatie ligt in handen van BALTAN Laboratories (www.baltanlaboratories.org), een lab voor kunstenaars en andere creatieven. In 500m2 ruimte op Srtijp-S in Eindhoven (DE hotspot van designend Nederland op dit moment)'ondersteunt, initieert en verbindt BALTAN innovatief onderzoek en projecten op het snijvlak van kunst, cultuur en technologie en is een eerste stap naar een breder Art Science lab'. Klinkt goed.

Om maandag 30 november om 17 uur wordt The Future of the Lab geopend met een keynote lezing van Horst Hörtner, het hoofd van Ars Electronica Futurelab (www.aec.at). Ik heb nog geen idee hoe het programma eruit gaat zien, maar voor mijn neus ligt wel al de lijst met deelnemers die bevestigd hebben, en die ziet er veelbelovend uit: de directeur van het experimentele Le Laboratoire in Parijs, Medialabs Utrecht en Madrid, Mediamatic, Jill Scott van www.artistinlabs.ch uit Zwitserland, iemand van WORM en V2 in Rotterdam, gasten uit Noorwegen. Duitsland, Belgie etc. etc.. Dat zou wel eens heel interessant kunnen worden voor iedereen die zich met nieuwe media, kunstenaars en designers in labs, en interdisciplianire samenwerkingen bezig houdt.

Voor meer info, kijk op de website www.baltanlaboratories.org of mail naar info@baltanlaboratories.org

Boekentip: Art in the age of technoscience

Vanaf deze week zal ik geregeld wat aandacht schenken aan boeken en andere literatuur over BioArt, door een boek of artikel te tippen of te bespreken.

Deze week een tip. Kort geleden verscheen het boek Art in the age of technoscience. Genetic engineering, robotics and artificial life in contemporary art, onder redactie van Ingeborg Reichle. Rob Zwijnenberg, directeur van TAGC, heeft het voorwoord van deze publikatie geschreven. Het boek is deels een vertaling van het oudere Kunst aus dem Labor, maar volledig herzien, met ook deels nieuwe artikelen. Ik heb het boek zelf nog niet gelezen, maar ga dat zeker doen, want de inhoudsopgave ziet er interessant uit. Rob Zwijnenberg meldt in ieder geval dat het een echt goed boek is, dat TAGC (The Arts & Genomics Centre) volgend jaar gaat gebruiken in de BioArt Honours Class 2010. Later in deze blog wellicht een boekbespreking. De PR tekst van de uitgever:

'Is science the new art? Starting from this provocative question, art historian Ingeborg Reichle examines in her book fascinating responses of contemporary artists when faced with recent scientific and technological advances. In the last two decades a growing number of artists has left the traditional artistic playground to work instead in scientific contexts such as the laboratories of molecular biology, robotics, and artificial life. New art forms like “Transgenic Art" and "Bio-Art” have emerged from the laboratory. These art forms differ dramatically from traditional artistic approaches that explore the natural: they have crossed the boundaries between the artificial and the natural, and thus provoke passionate debates about the growing influence of science and technology. This first comprehensive survey presents a well-selected number of significant artworks and with over 280 colour illustrations provides a broad overview of this new and relevant development in art'.

Green Porno & Wisebits

Net weer eens de blog gecheckt van OK Parking, een interactief & grafisch ontwerpbureau in Arnhem: ze hebben nu een OK parking periodical. In die periodical is ook een leuke pagina te vinden met 'ik wou dat ik dit gemaakt had!'. Daar worden ook weer de 'Green Porno' filmpjes van Isabella Rossellini genoemd: korte educatieve filmpjes waarin Rossellini iets uitlegt over het sexleven van dieren. De geweldige filmpjes zijn al uit 2008; ze waren ook een deel van de inspiratie voor Bas Haring en co (waaronder ook ik) voor de Wisebitsfilmpjes: korte filmpjes die niet langer zijn dan 90 seconden, met een wetenschappelijke of filosofische inhoud, die mensen aan het denken moeten zetten. Het wisebits project is 1 oktober gelanceerd. Iedere dag wordt er nu 1 van in totaal ongeveer 200 filmpjes (waaronder ook een aantal over biotechnologie) op de site www.wisebits.nl gezet, en je kunt ze ook zien opduiken op bijvoorbeeld het grote filmscherm op Utrecht Centraal, in scholen en in verschillende wachtruimtes. De filmpjes zijn vooral bedoeld voor scholieren, maar de meeste zijn ook heel grappig en interessant voor volwassenen. Google green porno en wisebits zelf maar eens!