Om nog even bij Star Trek als referentie te blijven: in de afleveringen waarin Picard de captain is van het schip (volgens mij was hij de eerste kale man op TV die door vrouwen sexy werd gevonden!) doet ook Deanna Troy mee. Troy is een soort boord psycholoog, die de mensen op het schip helpt met problemen, maar ook ingeschakeld wordt als er een vijandig schip of vreemde planeet op de radar verschijnt. Hoe dan ook las ik nu een stuk in LEV 2 over een promovendus die zich in zijn onderzoek door Deanna heeft laten inspireren. LEV 2 is een magazine van het Nederlandse Centre for Society & Genomics. Je kunt het magazine zelf downloaden:
http://www.society-genomics.nl/uploads/media/LEV_magazine_november_2009.pdf
De promovendus, filosoof Daan Schuurbiers, pleit in zijn artikel voor een 'ethics officer' in het lab. In grote organisaties (bijv. de overheid) of in bedrijven kennen ze zulke figuren al (ook wel 'integriteitsmedewerkers' of 'compliance officers' genaamd), maar Schuurbiers vraagt zich(terecht!) af waarom er in eigenlijk in labs niemand meeloopt die voortdurend met de onderzoekers praat over de maatschappelijk issues verbonden aan bepaald onderzoek.
Waarom geen 'embedded philosopher' (om er nog maar eens een mooie term tegen aan te gooien) en een 'artist-in-residence' aan je onderzoeksgroep toevoegen? En dan liefst ook nog iemand die met het eindresultaat van je onderzoek te maken zal krijgen?
Natuurlijk, daar zitten onderzoekers in labs niet op te wachten. Die hebben wel iets belangrijkers aan hun hoofd dan zich constant met de resultaten/gevolgen van hun onderzoek bezig te houden. De meesten zien zichzelf ook maar als kleine onbetekenende schakeltjes in een gigantisch geheel. Maar is het niet nog veel irritanter als er steeds aan het einde van de 'pipe line' een ethische commissie zit die bijvoorbeeld een moratorium op je werk legt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten